انواع حسابداری و اصول آن
مفهوم حسابداری
حسابداری فرآیندی است که به شناسایی، جمع آوری، طبقه بندی و ثبت اطلاعات و تهیه صورتهای حسابداری و گزارش های مالی در شکل ها و مدل های خاص و متفاوت می پردازد تا اشخاص ذی نفع همچون سرمایه گذاران، دولت، مدیران و … برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد توزیع مناسب منابع مالی بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند. از مفاهیم پایهای حسابداری می توان به مفاهیمی چون بدهکار، بستانکار، دفتر کل، معین، تفضیلی و دفتر روزنامه و تجزیه و تحلیل رویدادهای مالی اشاره کرد. در ادامه به معرفی مهمترین شاخه های حسابداری می پردازیم.
انواع حسابداری
۱) حسابداری صنعتی
هدف اصلی در این نوع از حسابداری ، دانستن بهای تمام شده یک واحد از نظر تمامی عوامل هزینه میباشد.
۲) حسابداری مالی
حسابداری مالی یا گزارش، به تهیه صورتهای مالی اساسی که مورد نیاز استفاده کنندگان می باشد می پردازد.
۳) حسابداری دولتی
در این حسابداری به جمع آوری و ثبت و طبقه بندی، تفسیر و گزارش رویدادهای بودجه ای و مالی دستگاه های اجرایی دولت جهت تصمیم گیری کنترل بودجه می پردازند.
۴) حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت فرآیند تعریف، اندازهگیری، جمع آوری، تجزیه و تحلیل، مهیاسازی، تفسیر اطلاعات مورد استفاده مدیریت برای برنامهریزی، ارزیابی و کنترل یک واحد تجاری و جهت اطمینان از استفاده مناسب و پاسخگویی به منابعشان میباشد. اطلاعات مربوط به این شاخه از حسابداری محرمانه بوده و فقط در دسترس مدیران قرار میگیرد.
۵) حسابداری منابع انسانی
در حسابداری منابع انسانی به شناسایی و ارزیابی منابع انسانی و گزارشگری به اشخاص ذی نفع با استفاده از دانش حسابداری پرداخته می شود و با سه بخش مهم واساسی پیرامون منابع انسانی شامل: شناسایی کمیت و کیفیت آن، ارزیابی و اندازه گیری ارزش اقتصادی و تعیین میزان مالی آن و تنظیم و ارائه گزارشگری مالی مناسب آن سروکار دارد.
اصول حسابداری
حسابداران در تمام مراحل حسابداری، از مجموعهای از قواعد و اصول کلی به عنوان مبنای اجرای کار استفاده میکنند، که به آن اصول حسابداری گفته می شود. در علم حسابداری، برای ثبت و گزارشگری مالی، به دستورالعمل ها و رهنمودها ی روشنتر و مشخصتری نیاز است. آشنایی با این اصول به شما کمک میکند تا حسابداری را بهتر بشناسید. در ادامه مشاوران حسابداری مالیاتی قصر حساب نیکان شما را با این اصول آشنا خواهند کرد. پس با ما همراه باشید.
۱. اصل درآمد (Revenue principle)
یکی از اصول حسابداری، اصل درآمد است و درآمد، زمانی بهدست میآید که فروش انجام شود. هنگامی که خدمات یا محصولاتی فراهم شده باشد فروش نیز محقق میشود. حصول درآمد زمانی اتفاق میافتد که مالکیت قانونی کالا از فروشنده به خریدار منتقل شود.
۲. اصل هزینه (expense principle)
زمانی که کسب و کارها از محصولات استفاده یا خدماتی را دریافت میکنند هزینه اتفاق میافتد. می توان گفت، اصل هزینه وجه مقابل اصل درآمد است. زمانی که خدماتی را دریافت میکنید، هزینهای بابت آن پرداخت خواهید کرد. فرقی نمیکند که صورتحساب را بعد از چند روز یا چند هفته دریافت کنید، در نهایت وقتی خدمات یا محصولاتی را دریافت میکنید، باید هزینهی آن را بپردازید.
۳. اصل تطابق درآمد و هزینه (matching principle)
اصل تطابق با دو اصل هزینه و درآمد در ارتباط است. برای تعیین سود هر دوره باید هزینه هایی که برای کسب درآمد های همان دوره تحمیل شده اند را از درآمدها کسر نمود. بنابراین به موجب این اصل هر گاه درآمدی در صورت سود و زیان یک دوره ثبت می گردد باید هزینه هایی که به آن درآمد ها مربوط می شوند نیز در همان صورت سود و زیان ثبت گردند.
۴. اصل بهای تمامشده (cost principle)
به موجب این اصل تمام رویدادهای مالی در سیستم حسابداری به بهای تمام شده در تاریخ وقوع ثبت و در صورت های مالی منعکس می شود و چنانچه بعدا ارزش پولی آنها افزایش یابد، این افزایش شناسایی و ثبت نمی شود.
۵. اصل عینیت (objectivity principle)
اصل عینیت بیانگر این است که در گزارشهای حسابداری باید از دادههای عینی، حقیقی و سنجیدنی استفاده شود. به عبارت دیگر کلیه واقعیت های با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیت های مالی باید به نحو کامل گزارش شود. حسابداران، سیستمهای حسابداری و گزارشهای حسابداری باید با کمترین تکیه بر ذهنیت ارائه شوند.
فرض واحد اندازهگیری (unit-of-measure assumption)
بنابراین فرض، پول رایج جایی که کسبوکار در آن فعال است، واحد اندازهگیری مناسبی برای کسبوکار و استفاده در حسابداری است. گاهی تورم و تقلیل قیمتها قدرت خرید واحد اندازهگیری مورداستفاده در سیستم حسابداری را تغییر میدهد، ولی با وجود این، استفاده از آن، مناسب آن کسبوکار است.
موضوعات مرتبط :
بدون دیدگاه